Genç odası modelleri

Çocuğa saygı duymak

İnsan ilişkileri açısından anlaşma ve uyum, ancak birbirlerine saygı duyan kişiler arasında gerçekleşebilir. Bu nedenle, çocuğun anababasıyla birlikte uyum içinde*yaşaması isteniyorsa, yaşam koşulları ne olursa olsun, başka insanların haklarına ne kadar saygı gösteriliyorsa,çocuğa da gösterilmeli ve onun aile içinde öbür üyelerle eşit olduğu benimsenmelidir. Bu saygı, aşağıdaki kurallar doğrultusunda gelişmelidir:

Çocuk dikkatle dinlenmelidir.Bir büyüğü ya da saygı duyulan birini dinlerken ağzından çıkan her söze dikkat edilir, çocuğun söyledikleriyse genellikle, pek önemsenmeden dinlenir. Oysa bu son derece yanlış bir tutumdur ve çocuk söylediklerine kulak asılmadığııiı sezdikçe, yavaş yavaş içine kapanır. Bu nedenle çocuğu, en az bir büyük insan kadar, hattâ içinden gelenleri dile getirecek sözcükleri tam

Çocuğa anlayışlı davranılmalıdır. Sözünü ettiğimiz anlamış,aşırılığa kaçmaksızın çocuğun pütün gereksinimlerini karşılamak ve bir kişiliği olduğunu unutmamaktır. Yalnız, çocuğun yaptığı her şeyi yargılamadan kabul etmekten de kaçınmak gerekir; çünkü yanlışın ve doğrunun öğretilmediği çocuk, bütün değer yargılarını ve sağduyuyla davranmak yeteneğini yitirebilir.

Çocuk büyüklerin istediği gibi davranmaya zorlanmamalıdır. Çocuğun eğilimleri, zevkleri ve davranışlarıyla kendine özgü bir kişilik geliştirmesine engel olmamak gerekir.

Yerine getirilemeyecek konularda çocuğa söz verilmemelidir. Çocuklar kendilerine söylenenleri unutmazlar. Üstelik kusursuz kişiler olarak gördükleri anababalarının verdikleri sözü unutmalarını, aldatılma sayarlar.

Çocuk korkutulmamalıdır. Çocuğu bazı şeyleri yapmamasını sağlamak için, korkutmak, dövmek yerine, öfkelenmeden uyarmak çok daha iyi bir yoldur.

Eşler birbirlerine güvenmelidir. Çocuk kesin açıklamalar ve bilgiler ister; kuşkudan,şaşkınlıktan, sinirlilikten hoşlanmaz. Aile içindeki uyumu yok eden şeylerin başında, anababadan birinin ya da her ikisinin sinirli,tedirgin, tutarsız davranışlı olması gelir. Bir ana ya da babanın hangi konu olursa olsun “ben haklıyım, benim yaptığım doğrudur” tutumunu benimsemeleri, evlerini bir tımarhaneye

Çocuklar incitilmemelidir. Sabırlı, kendilerini tutabilen anababalar bile sinirlenebilirler. Bu durumda bile bağırma, küfür etme, suçlama, korkutma gibi davranış bozukluklarından kaçınılmalıdır. Bir çocuğa aptal olduğunu söylemek de, onun anababasıyla ya da kardeşleriyle olan ilişkisindeki uyumu artırmayacağı gibi, yanlışını düzeltmesine de yaramayacaktır, bu durumda çocuk yalnızca kinlenecek ve üzülecektir. Hattâ annesini ya da babasını bir düşman gibi, hem de haksız, değersiz, sinsi bir düşman gibi görecektir. Doğal olarak bu karşılıklı horgörme ve düşmanlık duygusu, çocuk ile anababa arasında anlaşmazlığa, sevgisizliğe yol açacak ve çocuk kendini, yapayalnız, dayanıksız hissedecektir.

Çocuğa neler öğretilmelidir?

İnsanlar arası ilişkileri gerçek bir uyuma ve karşılıklı hoşnutluğa götüren tek şey sorumluluk duygusudur. Sorumluluk duygusunun kuralcılıkla, disiplinle, boyun eğmeyle hiçbir ilgisi yoktur; sorumluluk başkalarının yaşamına, rahatına, özgürlüğüne, kısacası insan haklarına saygı göstermek demektir. İnsanın bütün davranışlarını temelde bu saygıya göre düzenlemesi, adımlarını çevresine yararlı olacak biçimde atması, ne yapacağını bilmesi demektir. Sonuç olarak, sorumluluk, içten gelen bir davranıştır.

Çocukta sorumluluk duygusunun geliştirilmesi için iki şey yapılabilir: Davranışlarla ona örnek olmak; çocuğa elden geldiğince sık, neyi yapıp neyi yapmayacağına karar vermesi, seçim yapması konusunda fırsat tanımak.

Çocuğun, doğumundan başlayarak bir ad taşımaya ve bir ülkenin uyruğu olmaya hakkı vardır.

Çocuk toplumsal güvenlikten yararlanmalıdır.

Sağlıklı bir biçimde büyüyebilmen ve gelişebilmelidir. Çocuğa ve annesine özellikle doğum öncesi ve sonrasında uygun bir tıbbi bakım ve toplumsal güvenlik sağlanmalıdır. Çocuk yeterli beslenmeli, bir konutta büyümeli, tıbbi bakım görmelidir.
Genç odası modelleri | En moda ve En Yeni Giyim Trendleri 3KModa